Geschreven artikelen

Een hopeloos geval

Hoe brand je niet op als activist? Mari kreeg het boek 'Active Hope: How to Face the Mess We're in Without Going Crazy' van Joanna Macy aangeraden. Maar lukte het ook om het daadwerkelijk te lezen?

Proteststem

Annemarie zat haar hele jeugd elke zondagochtend in een kerkgebouw te zingen. Maar toen viel ze van haar geloof, en werd dat zingen zinloos. Wat doe je dan als je boeddhist wordt, en opeens gevraagd wordt mantra's mee te zingen?

Yellow cheese road

Wat doe je als je na een retraite moet omschakelen naar de harde werkelijkheid? Annemarie kan er over meepraten.

Te druk

Waarom op groepsretraite gaan wordt geassocieerd met stilte, rust en lekker-even-weg-van-alles-en-iedereen, is 'faalboeddhist' Annemarie steeds meer een raadsel. Zo'n week 'afzondering' is vooral retedruk. De enige keer dat je alleen bent is als je gaat slapen. Dan maar een grot in?

Vijf redenen waarom ik geen boeddhist ben

Ook Annemarie buigt zich in het kader van Lang Leve het Boeddhisme graag over de vraag: ben ik boeddhist? “Eigenlijk vind ik dat kussen waarop ik zit ook al een beetje aanstellerig.”

Prinses op de knikker

In het boeddhisme wordt identiteit vaak als iets gezien dat je 'los moet laten'. Maar wat nou als je dan in allemaal hokjes geduwd wordt waar je niet in wilt? Annemarie houdt een pleidooi voor de dharma als radicaal queer gedachtengoed.

De vreemdeling in mij

Het is zo klaar als een klontje: vluchtelingen lijden en dus voel je compassie. Ja toch. Ja? Ja! Waarom gebeurde er bij Annemarie dan helemaal niets?

Backpackershaat

Báckpackers. Volgens Annemarie een van de meest jeukopwekkende menstypen dat er bestaat. Zelf behoort onze faalboeddhist ook tot deze groep. In het kader van de film Banana Pancakes en the Children of Sticky Rice schrijft Annemarie over backpackershaat.

Angst, mijn matti

Angst kan ook je matti zijn. Dat ontdekte Annemarie tijdens het reizen door landen waar angst wordt ingezet als politiek middel. “Ik zie je Mara, en geef me de thee even door”.

Deurmatmodus

Annemarie schreef een column in het kader van de drie vergiften. In het leven van een faalboeddhist blijken ze af en toe, naast onwenselijk, ook best wel nuttig.

Cameraklootzak

Boeddhistisch fotograferen. Voor de een betekent dat: fris kijken zonder oordelen. Voor de ander komt het neer op helemaal niét fotograferen. Voor faalboeddhist Annemarie zit het ergens daar tussenin.

Eens goed dronken worden

Vroeger, in een vorig leven, was Annemarie zeer dogmatisch op het gebied van eten en drinken en telde ze elk biertje. Tot ze ging mediteren. En ze haar zelfbeeld van Verantwoord Persoon langzaam losliet. Nu drinkt ze - oh paradox! - juist veel meer. Ligt er een goed voornemen te wachten op onze faalboeddhist?

Wake Up: niet lief genoeg

Onze faalboeddhist Annemarie probeerde vele tradities uit, met weinig succes. In Plum Village bijvoorbeeld waande ze zich een olifant in een porseleinkast, met een enorm schuldgevoel.

De eenzame Zenboeddhist™

Onze faalboeddhist Annemarie had het ook al eens met zen geprobeerd. Was ook niet zo'n succes...

Annemarie faalt verder: op retraite

Annemarie ging op retraite in Nepal en vond het hélemaal niks. Iedereen had schurft, er waren loerende toeristen en de Grote Heiligheid van alles ontging haar. Loslaten dus!

Falen terwijl je alles goed doet

Je hoort altijd over mensen die hun leven helemaal omgooien: uit de commercie, op het spirituele pad. Maar Annemarie zát al op het spirituele pad! En toen was ze er klaar mee.