Als het hoofd om stilte schreeuwt

“Laatst heb ik een webinar gegeven over de kracht van stilte”, vertelt Sharon Huisman (1980), oprichter van De Stiltemakerij. “In 2011 organiseerde ik voor het eerst een stilteretraite. Bij de voorbereiding was het de eerste vraag die bij me opkwam: wat is stilte eigenlijk?”

“Je kan stilte letterlijk opvatten als de afwezigheid van geluid, maar dat bestaat niet. Stilte is altijd een relatieve ervaring. Je kunt bijvoorbeeld in het bos lopen en dat als stil ervaren, omdat er geen auto’s zijn, of mensen die praten. Maar als je dan gaat luisteren hoor je natuurlijk wel vogels, of wind die door de bladeren ruist. Voor mij is stilte een staat van zijn waarin je je kunt bevinden. En het speelt zich ook eerder in mijn lijf af dan in mijn hoofd, want mijn hoofd is niet gemaakt om stil te zijn.”

Sharon maakte voor het eerst kennis met stilte via een tiendaagse vipassana-retraite in de traditie van Goenka.

“Wat ik het allerfijnste vond aan die retraite was het gewoon stil zijn. Fysiek vond ik het heel zwaar, door het vele zitten, maar die stilte, dat vond ik echt easy peasy. Ik vond het ook heel irritant om dan ‘s avonds naar de lezingen te moeten luisteren. En toen we aan het einde de stilte uit gingen had ik helemaal geen zin om met mensen te praten. Ik vond het juist fijn om te ervaren dat er helemaal geen woorden nodig zijn om je toch verbonden te voelen met de mensen om je heen.”

Je heil zoeken in stilte en meditatie: het ligt niet voor de hand als je jong bent. Wat bezielde Sharon?

“Ik ben altijd iemand geweest die veel nadenkt en ik werd vaak ook knettergek van al die gedachten. Vooral omdat ze niet per se altijd positief waren. Ergens voelde ik aan dat het anders moest kunnen. Rond mijn 24e kwam ik op het idee om te gaan mediteren. Mijn idee daarbij was dat meditatie ervoor zorgt dat al je gedachten stoppen. Ha!

Ik zag meditatie eigenlijk als een soort shortcut naar rust in mijn hoofd. Dus koos ik voor die tiendaagse vipassana retraite. Lekker overzichtelijk, die tien dagen en dan kan ik dat van mijn lijstje strepen.

Toen ik terug kwam van die retraite kwam ik er al snel achter dat het lastig was om die stilte vast te houden in het dagelijks bestaan. Ik ben verder om me heen gaan kijken en kwam op een gegeven moment terecht bij stichting Eigenwijze. Dat was een jongerenorganisatie die workshops geeft op het gebied van bewustwording, dus ook stilteretraites. Die eerste keer was echt thuiskomen. Bij een vipassana-retraite kom je echt voor jezelf, je mag elkaar niet aankijken en mannen en vrouwen zijn gescheiden. Bij Eigenwijze begonnen we de retraite door hand in hand een intentie uit te spreken, terwijl je elkaar aankeek. Je deed er van alles samen, eten, tuinieren, maar wel in stilte. Daar kwam ik erachter dat stilte niet alleen is te vinden in stilzitten en afzondering, maar dat je het ook kunt ervaren in een activiteit en in verbinding met anderen.”

Voor Sharon is stilte geen confrontatie met zichzelf, maar eerder een opluchting. “Ik vind het leven vaak behoorlijk ingewikkeld, en dat zit ‘m voor mij in het omgaan met alles wat er in het dagelijkse leven op mij afkomt. In de stilte kan ik mij laven, dan hoef ik even niks. Het is misschien ook wel een soort terugtrekkende beweging die ik sowieso snel maak als introvert en hooggevoelig mens. Voor mij zit de uitdaging juist in het naar buiten treden, contact maken met de wereld buiten mij, in gesprekken, discussies, het nieuws, omgaan met social media en wat mijn hoofd daar allemaal van denkt en maakt.”

Niet voor niets verruilde Sharon rond haar 30e de stad Utrecht voor een kleine woongemeenschap in Drenthe. Het was nog net geen hutje op de hei, maar wel in the middle of nowhere.

Daar ervaarde ze wat stilte met je doet en besloot Sharon om dat door te geven.

“Die plek schreeuwde er gewoon om”, zegt Sharon lachend. En dus begon ze onder de naam De Stiltemakerij met het aanbieden van twee soorten retraites, een van 24 uur en een van vier dagen. Tijdens die retraites blijkt steeds weer dat Sharons passie voor stilte eerder een uitzondering is, dan de norm. “Mensen bellen mij vooraf aan een retraite weleens op, omdat ze het zo spannend vinden om niet te mogen praten. Ikzelf begrijp dat niet zo goed en zeg dan: hoezo, je hoeft niet met elkaar te praten, hoe fijn is dat? Maar dat werkt niet voor iedereen zo.”

Een van mijn retraites noemde ik ‘De Verademing’. Mensen leveren hun telefoon bij me in en praten vervolgens 24 uur niet met elkaar. Verder is er geen programma. Je mag wat tekenen, of schrijven, maar dat is het. De een vindt dat heerlijk en wil na 24 uur nog drie dagen blijven en anderen worden heel onrustig en vragen zich constant af: hoe lang nog? Vaak voelen ze zich nutteloos en denken: wat doe ik hier, ik had van alles kunnen doen. Maar afgesneden zijn van je smartphone is voor iedereen wel een ding. Wanneer ik na 24 uur de telefoons weer overhandig, zitten alle deelnemers een minuut later met z’n allen op een rijtje hun berichtjes te checken. Echt hilarisch!”

Ok. Dan ben je netjes stil geweest voor een etmaal, of vier dagen lang.

En dan is er het moment dat je terugkeert in het hectische bestaan van alledag. Hoe gaat Sharon daar mee om?

“Uhm, ik heb nog steeds heel veel gedachten, laat ik er maar voor uitkomen”, zegt Sharon lachend. “Maar ik heb er wel veel minder last van. Gewoon omdat ik veel aardiger voor mezelf ben geworden. Ik heb daar wel een tijdje over moeten doen. Ik loop niet als een Boeddha rond hier, maar kan veel makkelijker besluiten bij een gedachte: ‘nee, hier ga ik niet in mee’. Gedachten kunnen soms een behoorlijk uit proportie zijn, maar uiteindelijk bedoelt je hoofd het best goed.”

Titelbeeld, portretfoto en foto Sharon met zoon: Eva Flendrie

De Stiltemakerij

Sharon Huisman is oprichter van De Stiltemakerij en woont met vriend Laurens, zoon Melle en kater Siem in het groene Almen in de Achterhoek.

Kijk ook naar: In Pursuit of Silence
We worden voortdurend – al dan niet vrijwillig – omringd door geluid. Stilte wordt meer en meer een zeldzaam goed of zelfs iets uit vervlogen tijden. Maar bestaat pure stilte? Waarom gaan we ernaar op zoek? Of omgekeerd, waarom lopen we er net van weg?
Kijk nu online >>