Diary of a zero waste princess

Geïnspireerd door de documentaire Zero Waste neemt Isa de proef op de som: ze gaat een week lang minder afval produceren. Dat blijkt nog best tegen te vallen. Maar na een week heeft ze wel allerlei handige tips voor iedereen die het ook eens wil proberen!

Ok. Afval niet weggooien is onmogelijk. En waarom zou ik afval niet gewoon in de prullenbak doen? Daar hoort het toch gewoon? Vuilnisbak! Het woord zegt het al, daar hoort vuil in. En daarna gaat dat vuil met een vuilniswagen mee. En die vuilniswagen brengt het weer naar de plaatselijke afvalsorteringsdienst en daarna wordt het vuil overgebracht naar weer een andere locatie. De precieze locatie is mij eigenlijk niet bekend, maar hoe dan ook vervolgt het afval zijn reis naar verder. Op een gegeven moment brengt het zijn laatste uren door in een verbrandingsoven ergens in the middle of nowhere. En begint het hele proces weer opnieuw. En dat dan keer de 17 miljoen mensen in Nederland, een land waar afvalscheiding relatief goed geregeld is ten opzichte van haar omringende buurlanden.

Zelf stond ik eigenlijk niet zo vaak stil bij afval totdat ik de film Zero Waste zag. Een documentaire over de enorme hoeveelheden afval die in de stad Napels terechtkomen uit Noord-Italie, maar ook uit delen van Europa. De groeiende onvrede die daar heerst over de logistiek van de afvalverwerking in die stad is meer dan terecht. Op dagelijkse basis zien mensen altijd en overal afval om hun heen en op sommige plekken is de levensverwachting maar liefst twee jaar lager dan gemiddeld.

Ik daag mezelf uit: deze week wil ik mijn best doen om minder afval te produceren!

What to do Monday
Op dag 1 besef ik totaal niet wat ik aan moet met deze nieuwe uitdaging. Ik heb al allemaal etenswaren in huis die stuk voor stuk verpakt zijn. En met verpakking bedoel ik geen papieren zakjes of kartonnen doosjes maar plastic en ander moeilijk biologisch afbreekbaar materiaal. Ik realiseer me meteen dat een zo ”zero waste” mogelijk leven begint op de plek waar je je levensmiddelen koopt. Kritisch kijken in de supermarkt is een voorbode voor deze levensstijl. Je hebt tenslotte altijd een keus. Koop ik vloeibaar wasmiddel in een fles of waspoeder uit een kartonnen doos? Ga ik voor bananen in folie? Is dit stukje vlees duurzaam geproduceerd? Op al deze vragen is een antwoord te vinden. Kortom een zero waste lifestyle begint met kritisch kijken naar wat je in huis haalt.

Rendang Tuesday
Vandaag eten we Indonesisch van de plaatselijke afhaal-indo. Ik bekijk het pakket (mijn vriend haalt altijd te veel) dat we meekrijgen aandachtig. Eén plastic tas, vijf verschillende soorten plastic bakjes en daarbij behorende deksels. Oke, plan van aanpak. Het eten is niet helemaal schoon opgegaan. Morgen nog een lekker hapje voor de lunch. Maar wat te doen met de plastic bakjes en tas? De plastic bakjes bewaar ik voor de volgende ronde take away. Dan vraag ik of ze de bakjes willen hergebruiken en het plastic tasje gaat in de grote plastictassenzak bij mij thuis.

Market Wednesday
Op woensdag gaat the boyfriend altijd naar de markt en deze keer ga ik met hem mee. Ik kijk mijn ogen uit. Veel verse producten! En de markt blijkt bij veel kraampjes haar producten in papieren zakken en kartonnen dozen te verpakken. Ook bij de kaasboer krijg ik stevig vershoudfolie mee die je gemakkelijk kunt hergebruiken. Bij de visboer halen we een Hollandse Nieuwe, gelijk opeten. Om deze te kunnen consumeren krijgen we twee kleine kartonnen bordjes en twee vlaggenprikkertjes. Hmm smaakt goed! 30 seconden later gooien we ons bordje en prikkertje in de dichtstbijzijnde prullenbak. Shit! Zero Waste remember? Heerlijk zo’n haring, maar duurzaam is het in bovenstaand opzicht niet.

Research Thursday
Op dag 4 besluit ik wat onderzoek te doen. Ik google op bruikbare tips voor een zo ”zero waste” mogelijk leven. Al snel stuit ik op grote multinationals als Coca Cola die een hele website hebben gewijd aan het recyclen en hergebruiken van hun flesjes. Ook steeds meer grote kledingbedrijven proberen tenminste een gedeelte van hun kleding op duurzame manier te produceren. Ook vind ik een heleboel blogs met daarin allerlei ervaringen van voorstanders van deze filosofie. Het is fijn om te lezen dat er mensen zijn die zich inzetten voor een schonere wereld.

Conclusion Friday
Op basis van mijn ervaring van de afgelopen week kan ik zeggen dat ik anders ben gaan kijken naar het weggooien van dingen. Hieronder een aantal bruikbare tips.

1. Zorg ervoor dat je vooraf goed geïnformeerd bent. En doe alleen die acties waar je zelf 100% achterstaat. Ik zelf zat in een tentamenperiode toen ik deze uitdaging aanging dus ik heb een variant bedacht waarin ik niet superstreng voor mezelf was, maar meer aan de slag ging met het bewustwordingsproces van zoveel mogelijk dingen niet weggooien.

2. Hergebruik zelf ook dingen! Koop een goede waterfles in plaats van telkens een flesje water en kijk eens kritisch naar je kleding voordat je nieuwe koopt. Een nieuwe broche of mooie ketting bijvoorbeeld kan een topje als nieuw laten lijken en breng eens een bezoekje aan de kleermaker. Hij verandert je spijkerbroek van vorig seizoen in het nieuwste skinny jeansmodel. Er zijn talloze mogelijkheden. Denk er eens goed over na!

3. Maak dingen op. Dit klinkt heel simpel, maar niemand wordt vrolijk van de laatste rotte bananen op de fruitschaal. Maak er een heerlijke smoothie van of pureer ze door de yoghurt. Pak ook in de supermarkt niet altijd de mooiste komkommer of de meest rode tomaat. De smaak zal er echt niet minder om zijn en eenmaal door de salade geroerd zie je het verschil toch niet meer.

4. Spread the word. Toen ik anderen vertelde wat ik vijf dagen lang deed kreeg ik verschillende reacties. Met name de reactie dat het toch niet veel uitmaakt wat één iemand doet als het overgrote deel van de bevolking niet hetzelfde doet. Maar het maakt juist wel uit. Door erover te praten met anderen help je ze van hun onwetendheid af.

Sex sells, simple as that
Tot slot een oproep: zero waste moet sexy worden, het geitenwollensokkenimago moet ervan af. Er waait weliswaar een nieuwe wind door de maatschappij, een van ”groen is hip” en ”biokip boven plofkip”, maar dat is niet genoeg. Een echte verandering in het landschap van de afvalverwerking kan alleen tot stand worden gebracht als er een collectief besef ontstaat. Afval is niet mooi of sexy en het ruikt al helemaal niet lekker. Daarom is een nieuwe input nodig. Vanuit de politiek en vanuit het bedrijfsleven maar vooral vanuit onszelf.

X Isa

Bekijk ook de website www.zerowasteheroes.org en help afvalreductie sexy te maken!

Headerfoto: Wikipedia